۱۴۰۲-۴-۲۶، ۰۸:۰۳ عصر
باسلام و تشکر. دختری ۲۲ ساله هستم حدودا ۲.۳سال با آقایی آشنا شدم ایشون ۳۲ سالشونه چ از لحاظ رفتاری و ظاهری بسیار آپدیت تر از سنشون هستن خیلی همراه و حامی و صادق و مهربون هستن و مستقل هستن از لحاظ درآمد وماشین و .... و منو به شدت دوست دارن از لحاظ خانوادگی هم به هم شباهت داریم و تا الان مشکل خاصی باهم نداشتیم و حتی اختلافی هم پیش میومد قابل حل بوده... بعد از ۱ سال آشنایی قصد هر دو جدی بود و من باوجود خانواده سختگیر و تعصبی و حساس رو مسائل دوست پسر و ... این مسئله رو مطرح کردم با مادرم شدیدا مخالفت کردن گریه و دعوا و هرچیزی ک فکرش رو کنید و گفتن حتما باید کات بشه اختلاف سنی دارید و دوست بودید آبروی مارو میبری.....ولی واقعن همدیگه رو دوس داریم تا حالا هیچ مشکلی از لحاظ اختلاف سنی نداشتیم باهم خانواده ایشونم در جریانن و موافق ارتباطمون هستن ...حالا بعد ۱ سال دوباره قراره ایشون به پدرم زنگ بزنه و باهاشون صحبت کنه پدرم هم شدیدا تعصبی و حساس هست ولی کمی از مادرم نرم خو تر و آرام تره مادرم پارسال حتی حاضر نشد با ایشون آشنا شه چ برسه صحبت کنه فقط راجبشون بد صحبت کرد (آقا خیلی بلدن آروم و صبور و متین صحبت کنن با پدرم)... بنظرتون حرکت منطقی ای هست؟ چجوری باید باهاشون صحبت کنیم؟ اگه مستقیم مادرشون زنگ بزنه به مادرم،قطعا مامانم میگه نه